Rzecznik Praw Dziecka Mikołaj Pawlak wręczył odznaki honorowe Za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka w starostwie powiatu tatrzańskiego. Otrzymali je ci, którzy swe życie zawodowe poświęcają dzieciom. Są to zarówno społecznicy, jak lekarze, czy sportowcy oraz nauczyciele.
– To dla mnie zaszczyt, że mogłem uhonorować tak wspaniałe i zasłużone w działalności na rzecz dzieci osoby. Od każdej z nich można się wiele nauczyć, a poznając działalność tych niezwykłych ludzi, łatwiej jest też zrozumieć, że najważniejsza w życiu jest pasja, dzięki której każdy zawód można wykonywać z ogromnym pożytkiem dla społeczności, w której żyjemy – podkreślał Mikołaj Pawlak, Rzecznik Praw Dziecka.
Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka jest to odznaczenie resortowe – ustanowione 15 lutego 2013 roku rozporządzeniem Prezydenta RP.
Odznaki otrzymali:
Jan Ustupski lekarz pediatra, szczerze oddany dzieciom. Człowiek honorowany w swoim środowisku i szanowany przez rodziców szukających pomocy dla swoich chorych dzieci. Prócz pracy zawodowej przez wiele lat był Prezesem Tatrzańskiej Fundacji Pomocy Społecznej. Dzięki jej działalności setki dzieci z rodzin objętych pomocą społeczną mogły w okresie wakacji wyjechać nad morze. Często była to dla nich jedyna możliwość wyjazdu z domu i poznania innego świata. Ponadto w dniu Świętego Mikołaja dzieci mogły otrzymać coś miłego i spotkać się z „drużyną” świętego Mikołaja.
Elżbieta Murasiewicz całe swoje życie zawodowe oddała dzieciom pozbawionym domu rodzinnego. Ponadto przez wiele lat pełniła funkcję dyrektora Domu Dziecka „Jaszczurówka” w Zakopanem. Za jej kadencji kilkoro wychowanków ukończyło studia dzienne na krakowskich uczelniach, co świadczy o jej umiejętnościach budowania dobrej grupy wychowawczej, a także właściwej atmosfery w domu. Dziś odpoczywa na zasłużonej emeryturze, choć zdrowie nie zawsze już służy.
Andrzej Antoni Sekuradzki stworzył podwaliny pod Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną Koło w Zakopanem. Od samego początku był bardzo zaangażowany w jego rozwój. Jest to organizacja pozarządowa, niedochodowa (nonprofit) oraz samopomocowa. Działa na wszystkie możliwe sposoby aby reprezentować i wspomagać osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ich rodziny lub opiekunów prawnych. Stowarzyszenie powstało blisko 30 lat temu, na początku jako inicjatywa rodziców z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną, by w krótkim czasie przekształcić się w Ośrodek Rehabilitacyjno- Wychowawczy, w którym można było rozpocząć rehabilitację i terapię dzieci. Z biegiem czasu pojawiły się Warsztaty Terapii Zajęciowej oraz Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka.
Państwo Janina i Władysław Filar całe swoje dorosłe życie oddali dzieciom pozbawionym domu rodzinnego. Oboje już podczas studiów działali wolontariacko w krakowskich domach dziecka. Potem pracowali jako wychowawcy w domach dziecka, by ostatecznie po rozbudowie domu rodzinnego oddać się całkowicie dzieciom zakładając rodzinny dom dziecka i tak na łonie pełnej rodziny budowali podwaliny przyszłości tych młodych. Dom prowadzą już blisko 28 lat, a miejsce w ich domu znalazło już 30 podopiecznych, prócz 4 własnych dzieci biologicznych. Z większością usamodzielnionych mają bardzo bliski kontakt. Jako opiekunowie byli proszeni do błogosławieństwa na ich ślubach i brali udział w ich organizacji. Na uznanie zasługuje fakt, że większość dzieci uzyskała co najmniej wykształcenie średnie maturalne. Były i są osoby, które podjęły naukę stacjonarną na uczelniach wyższych. Swoim doświadczeniem dzielili się z innymi m. in. z kandydatami na rodziny zastępcze czy studentami. Ich praca została doceniona i byli nagradzani przez samorządy, Kuratora, MEN czy nawet medalem Prezydenta RP.
Małgorzata Tlałka-Długosz wybitna narciarka i działaczka społeczna. Od kilku lat jest Prezesem Fundacji Integracji przez Sport „HANDICAP” Zakopane grupując wokół siebie liczną grupę dzieciaków sprawnych inaczej. Jest dla nich trenerem, oparciem, autorytetem i wielką osobowością. Z najlepszymi zawodnikami wyjeżdża na różnorakie zawody narciarskie od Mistrzostw Świata po Olimpiady, gdzie zdobywa ze swoimi podopiecznymi najwyższe trofea. Jest to znakomita możliwość pokazania dzieciom z określonymi ograniczeniami, że w życiu pomimo trudności można osiągnąć wiele. Ta praca daje także niesamowite wsparcie rodzicom, którzy widząc sukcesy i osiągnięcia swoich pociech angażują się we wszystkie przedsięwzięcia i tworzą w ten sposób wielką rodzinę.